کفه اسکیت بورد چنین ساخته میشود که چوب افرا را می آورد و به شیو های متورقانه رویهم
قرار می دهند تا ورقه ورقه و طبقه طبقه دیده شود و حالتی مدوّر و هفت لا بگیرد.البته در
ساخت کفه از پشم شیشه، خیزران، انگرتیانه، کِولار و حتی پشم الماس بیفروغ نیز استفاده شده است؛ علت استفاده از چنین موادی در ساخت کفه البته افزایش قوت و سختپایی یا
استحکام تخته اسکیت است. پهنای کفه ها در تخته های اسکیت امروزی، ۷ تا ۹ اینچ
انگلیسی است که معادل با ۱۷٫۷۸ تا ۲۲٫۸۶ سانتیمتر است. درازای کفههای تخته اسکیت بر
اساس نمونه های پذیرفته شده فدراسیون اسکیت، بین ۲۸ تا ۳۳ اینچ
معادل ۷۱٫۱۲ تا ۸۳٫۸۲
سانتیمتر است. البته انتخاب نوع اسکیت بر اساس درازا و پهنای کفه آن به ترجیح کسی
بستگی دارد که میخواهد از آن اسکیت استفاده کند؛ مثلاً اسکیتسواران خیابانی
بیشتر ترجیح میدهند که سوار بر اسکیتی شوند که ۷٫۵ تا ۸ اینچ(تقریبا معادل
۱۹ تا ۳۲٫۲۰ سانتیمتر) پهنا دارد؛ و عموماً اسکیت سواران و عموماً
اسکیتسواران کفه پهن را ترجیح میدهند زیرا که دوام و پایداری آن بیشتر ست.
گروهی از اسکیت سواران
ممکن است از درازتخته[لانگبورد] استفاده کنند؛ در درازتخته، کفه طویلتر
است. تختههای اسکیتی که پیشینیان در بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ می ساخته اند،عموماً پهنتر بودهاست. پیش از سال ۱۹۷۰ ، تقعر در کفهٔ اسکیت وجود نداشت؛ اما از سال ۱۹۸۰ به بعد تقعر در کفه اسکیت به وجود آمد که به معنی همان فرورفتگی است.
دو محور عموماً به کفه اسکیت بورد متصل شدهاند.جنس این محورها از آلیاژ فلزهای گرانبها
است.محور چرخها را به کفه اصلی متصل میکنند. محورها
از دو بخش تشکیل شدهاند؛ قسمت شاک پد به کفه اصلی پیچ شدهاند؛ و در حقیقت پایه فولادی پیشساخته شده چدنی
است که در زیر آن یک چنگک آویختهاست. محور انتقال از طریق چنگگ به کار
انداخته میشود. بین قرقره زیربنایی و چنگگ، غلاف حیلهگردان واقع است؛ در آنجا همچنین ابریشمهای
ساینده و ولکهای رزین و نیز حلقه ضامن وجود دارد؛ بدینسان است که ساز پو
کار تشک گونهای برقرار میگردد. هر قدر که عایق برنجی یا فلزی، نرمتر
باشد، گرداندن آن آسانتر است. زبانهٔ قبلپیچی مشابه میله بازی بولینگ وجود
دارد، که وظیفه اش ایصال این اجزاء به هم است.
3) چرخ ها:در انواع اندازه ها و شکل ها وجود دارند؛ تا برای سبکها و سیاق های تختههای اسکیت متناسب باشند. اندازههای بزرگتر چرخها که از ۶۵ تا ۹۰ میلیمتر هستند، سریعتر می چرخند، و آسانتر در پریدگی های پیاده رو حرکت میکنند. اندازه های کوچکتر مثل ۴۸ تا ۵۴ میلیمتر تخته را به زمین نزدیکتر میدارند؛ و باعث میشوند که نیروی کمتری برای شتابانیدن تخته نیاز باشد.
چرخها از حیث سختی هم متفاوت هستند. یکای اندازه گیری سختی چرخ ها در تخته اسکیت، دورومتر است. بعضی اسکیت بردها ریل هم دارد.
4) سخت افزار یا هارد وار:شامل ۸ پیچ که قسمت محور را روی بدنه چوبی استوار میکند و معمولاً دارای استاندارد آلن یا فیلیپس میباشد.
منبع: wikipedia
